LDN: goedkoop, effectief en daarom genegeerd

Voorkomen is beter dan genezen
Ik ben altijd al gefascineerd geweest door gezondheid, zowel lichamelijk als geestelijk. (Hier zou een grapje kunnen over mijn geestelijke gezondheid, maar dat bewaren we voor later.) Vooral preventieve gezondheid trekt me aan. Hoe ondersteun je je lichaam en brein zonder onnodige medicatie? Dat doe je door je immuunsysteem te optimaliseren.

Omdat ik zelf de rare hobby heb om van alles te onderzoeken en lezen, denk ik vaak dat iedereen bepaalde dingen zoals LDN ook kent. Niet dus. Daarom schrijf ik erover als persoonlijke mening. Ik ben namelijk een voorstander van reguliere én alternatieve geneeskunde. Met onderstaande informatie wil ik dus niemand aanmoedigen om zelf te gaan dokteren. Informeer jezelf, thats all.

Mijn eerste kennismaking met LDN
Zes jaar geleden ontdekte ik LDN, Low Dose Naltrexon. Ik las over een arts in Maastricht die zowel regulier als alternatief werkte en gespecialiseerd was in LDN. Een totaal onschuldig middel, zonder bijwerkingen, dat het immuunsysteem versterkt. Je kunt het zelfs aan je huisdier geven. Klinkt als een wondermiddel. Is het ook. Waarom is het dan niet algemeen bekend? Je raadt het al, er valt geen geld aan te verdienen.

Ik vond het zo boeiend dat ik een weekend Maastricht boekte en deze arts bezocht. Funfact, na alle jaren zijn we nog bevriend, hij is helaas met welverdiend pensioen. Voordat ik verder inga op LDN, de microdosering van naltrexon, eerst even de basis. Wat is naltrexon überhaupt?

Van heroïnecrisis naar vergeten medicijn
In de jaren zeventig was er een heroïnecrisis. Overal ter wereld raakten mensen verslaafd en artsen zochten naar een oplossing. Heroïne en andere drugs stimuleren een kunstmatige afgifte van onder andere dopamine in de hersenen, wat zorgt voor een intense high. Naltrexon werd ontwikkeld om dit tegen te gaan. Het blokkeert de receptoren waar opioïden op aangrijpen. Simpel gezegd, als een verslaafde eerst naltrexon neemt en daarna heroïne spuit, gebeurt er niets. Geen high, geen euforie, alleen een nutteloze dosis drugs in het lichaam.

In je hersenen zit een gedeelte dat verantwoordelijk is voor emoties en het beloningssysteem. Dit systeem reageert sterk op stoffen zoals opiaten en alcohol, die ervoor zorgen dat je je kunstmatig even héél goed voelt. Naltrexon blokkeert tijdelijk de plekken in je brein die reageren op deze stoffen, waardoor je minder of geen plezier ervaart van alcohol of opiaten.
Jij bent slim, dus je begrijpt meteen dat dit geen succes werd. Welke drugsverslaafde neemt bewust een pil om vervolgens géén effect te voelen? Precies. Exit Naltrexon.

Een arts met een onconventionele blik
Totdat een arts in de jaren tachtig, Dr. Bernard Bihari, iets ontdekte. Hij zag dat zijn HIV patiënten opvallend lage endorfine spiegels hadden. Endorfine speelt een cruciale rol in het immuunsysteem. Hij zocht naar een manier om die spiegels te verhogen. Hij legde een link met naltrexon, dat normaal in hoge doseringen werd gebruikt tegen verslavingen door natuurlijke neurotransmitters (je eigen beloningssysteem happy stofjes) urenlang te blokkeren. Hij deed iets wat niemand verwachtte, hij verlaagde de dosis drastisch. Zijn idee was; als je de receptoren juist héél kort blokeert gaat het lichaam lichaam extra veel endorfines aanmaken. Denk aan water wat je tijdelijk blokeert, het gaat daarna harder stromen. Side note: Je zou denken dat als de hoge dosis naltrexon, urenlang je systeem blokkeert en daarna uitwerkt, die ‘rivier’ dan ook heel hard gaat stromen. Maar dat is niet zo. Alleen bij de microdosis naltrexon. LDN dus.

Boem! Hij had gelijk! Het immuunsysteem werd sterker en ontstekingen namen drastisch af. Bijwerkingen? Nul. Deze Dr. Bihari heeft heel veel HIV patienten geholpen. Waarom kent niet iedereen zijn naam? It’s all about the money. Nog een wonder dat de beste man geen ‘vliegtuigongeluk’ heeft gehad.

Wat begon als een ontdekking bij HIV, bleek ook te werken bij auto-immuunziekten, kanker en chronische ontstekingen. Maar er was een probleem. LDN was té goedkoop. Geen megawinst voor Big Pharma, dus weinig aandacht. Toch verspreidde Dr.Bihari’s ontdekking zich, niet via farmaceuten, maar via patiënten en toegewijde artsen die zagen wat het deed. Een vergeten pilletje werd een underground succesverhaal.

Hoe werkt het
Je lost een tablet van 50 mg naltrexon op in 10 ml water. Hierdoor bevat elke milliliter 5 mg naltrexon. Voor een dosis van 1 mg neem je 0,2 ml, ongeveer vier druppels. De maximale dosis is 4,5 mg, oftewel 0,9 ml of achttien druppels. De meeste mensen beginnen met vier druppels per dag. Als dat goed gaat, kunnen ze de dosis langzaam ophogen tot een niveau dat prettig voelt. Meer nemen is niet beter, het draait om het vinden van de juiste balans. Het mooie is dat LDN geen bijwerkingen heeft, dus je kunt rustig testen wat voor jou het beste werkt. Vaak merk je na een dag of vier al meer energie en een beter algemeen gevoel. Of je kan ineens spontaan piano spelen. Nee natuurlijk niet, zo zie je maar, niet alles geloven.

Naltrexon en alcoholverslaving
In de jaren ’90 was naltrexon als regulier medicijn nog steeds zo goed als vergeten, omdat het voor heroïneverslaafden niet werkte. De voorwaarde is dat je motivatie moet hebben om aan jezelf te werken. Daarbij zijn drugsverslaafden vaak labiel en bestaat de kans dat ze gaan overdoseren om toch wat te voelen.
Toen was daar weer een slimme arts, Dr. David Sinclair, die dacht: “Als dit voor opiaten werkt, waarom niet voor alcohol?” Dat werd wél een groot succes. Maar ook niet wereldwijd bekend. Waarom? Zelfde verhaal. Levert geen geld op. Er is geen patent op naltrexon en een pakje met 30 tabletten kost een paar euro. De Sinclair-methode werkt nog steeds goed voor mensen die minder willen drinken.

Alle andere methodes voor hulp bij alcoholverslaving richten zich op totale abstinentie. Bij de Sinclair methode mag je gewoon blijven drinken. Het enige wat je moet doen, is je houden aan het nemen van dat pilletje, altijd een uur voordat je gaat drinken. Als je dan gaat drinken blijft dat lekkere gevoel, de dopamine hit uit. Op een gegeven moment gaan je hersenen de link tussen alcohol en beloning afleren. Alcohol wordt gewoon saai.

Je kent me, ik hou wel van een experimentje en ik heb naltrexon toch in huis omdat ik LDN gebruik. Ik heb het ooit ingenomen en een uur later nam ik een glas wijn. Het smaakte raar en ik nadat ik het glas met moeite leeg had, moest ik ook echt niet denken aan een tweede. Persoonlijk zie ik de logica niet om een pil te nemen om iets te gaan drinken wat dan vies smaakt. Het is ook geen wondermiddel want je moet ook aan je issues werken. Mindfulness en bewuste gedragsverandering kunnen helpen. Als je dit interessant vindt, kun je googelen op de Sinclair-methode of de TED Talk van de knappe actrice Claudia Christian bekijken.

Mijn eigen ervaring met LDN
Sinds ik LDN gebruik, voel ik me fantastisch. Knapper en slanker ook. Oké, dat laatste kan aan mijn spiegel liggen, maar ik klaag niet. Ook bij vriendinnen met serieuze gezondheidsproblemen heeft het geholpen. Chronische hooikoorts, fibromyalgie, zware reuma waarvoor ze aan de prednison zaten, of psoriasis waar niks tegen hielp.
Op een gegeven moment kon ik het niet laten om voorzichtig te zeggen dat ze LDN misschien eens moesten proberen. De reacties waren wisselend. De ene vriendin was direct nieuwsgierig, de ander keek me aan alsof ik haar een of ander vaag kruidenbrouwsel uit de jungle aanraadde. Maar ze probeerden het. Binnen een week geen hooikoorts meer. Een dochter met psoriasis werd zo goed als klachtenvrij. Die vriendin met reuma kon haar prednison bijna volledig afbouwen. Stuk voor stuk dolblij.

Het enige probleem? Huisartsen willen het meestal niet voorschrijven. Dus ja, ik gaf ze dan maar een tabletje van mij. Niet helemaal volgens de regels, maar als je iemand kunt helpen, waarom niet. Ik heb het geluk dat ik een goede vriend heb die alles voorschrijft wat ik wil, dus ik zit niet zonder. Laatst heb ik nog een paar tabletjes opgestuurd naar een vriendin in Portugal. Geen idee of het door de douane komt, maar als het daar verdwijnt, hoop ik dat iemand bij de post het inneemt en zich ineens stukken beter voelt.

Tot slot
Dit was een beetje een serieuzere blog dan je van mij gewend bent. Misschien was dit wel het ontbrekende puzzelstukje voor iemand die al jaren worstelt met een chronische aandoening of een ongezonde gewoonte. Feit is dat LDN en de Sinclair-methode wereldwijd al ontzettend veel mensen hebben geholpen, terwijl bijna niemand ervan heeft gehoord.

Zoals bij elk blog dat ik schrijf, als ik maar één iemand hiermee heb kunnen helpen, is mijn missie geslaagd. Onthoud, zoals met alles in het leven, zelf nadenken, zelf onderzoeken en vooral zelf beslissen. Nu weer over naar de orde van de dag. Misschien een blog over waarom dure zonnebrillen altijd als eerste verdwijnen.
Zoals altijd, we are in this together en als er iets is, mail me dan X

PS: Heb jij een onderwerp waar je graag meer over wilt weten?
Best kans dat ik al heb uitgevonden hoe het niét moet zodat jij daar je voordeel mee kan doen.
Let me know 😉 Ik heb trouwens geen social media behalve LinkedIn dus als je deze blog op de jouwe wilt delen zou ik dat echt heel tof vinden!
Liefs Lida X
lida@lidaslittlelifehacks.nl

Niets meer missen? Meld je dan aan voor de nieuwsbrief. Ik heb al één lezer, op naar de twee! Het is 25 eu per maand en gelijk een abonnement. Grapje natuurlijk! Toch graag even je creditcard gegevens invullen. Vergeet de cvc code niet.