Fake it till you make it: Local in Spain

Hello darlings! Ik heb iets héél origineels gedaan! Je zou me een trendsetter kunnen noemen, maar eigenlijk is dat nóg een understatement!

Vandaar deze blog want wie weet breng ik iemand anders ook op dit únieke idee.
Ik ben namelijk verhuisd naar Spanje!

Ja, je wist niet dat zoiets bestond, hè? Hoe authentiek!

Grapje natuurlijk, jij kent me. Ik heb gekozen voor Andalusië, dat vind ik persoonlijk het échte Spanje. Gelukkig mogen smaken verschillen.
Ook hier zijn alle pittoreske plekjes overspoeld door Nederlanders. Het leuke is dat zij helemaal niet verwachten dat ik Nederlands ben.
In de rij bij de Chinese bazar en op terrasjes geniet ik van de gesprekken die af en toe ook over mij gaan. Uiteraard alleen maar positieve dingen, want wat zou je voor negatiefs over mij moeten zeggen? Heel knap als je iets kan verzinnen!

Wil je ook in Andalusië gaan wonen en een klein beetje local overkomen, gebruik dan mijn tips. Met een beetje geluk gaan ze ook over jou roddelen in het Nederlands!

Tip één: Beschuit en rode wijn. In Andalusië doen ze aan ‘less is more’ met articuleren. Neem een woord, doe het in tweeën en het beste is om alleen de eerste en laatste letter uit te spreken. Ze zijn hier ook heel trots op hun dialect. Ik spreek Spaans, maar af en toe, vooral aan het einde van de dag word ik er moe van. Als je dan vraagt of ze iets duidelijker kunnen spreken, zeggen ze: “Siiii, nosotros comemos las palabras!” Het betekent dat ze de woorden inslikken. Ze kijken er ook glunderend en trots bij alsof ze er een Nobelprijs mee kunnen winnen.

Dus kom hier niet met je perfecte Duolingo zinnetjes, want je valt direct door de mand. Zorg dus dat je altijd je mond vol beschuit hebt en licht beneveld bent door rode wijn. Voilà, nu spreek je dialect. Het is ook heel local om een klein beetje chagrijnig te kijken.

Protip, neem witte beschuit voor het mompelen. Dat geeft constipatie en helpt bij het norsig kijken.

Tip twee: Donsjas over de bikini. Vanaf twintig graden is het officieel code rood, vrieskou! De dikke jas komt uit de kast. Hilarisch dat er gewoon toeristen lekker op het strand liggen en in jurkjes lopen, wat een raar volk. Nee, jij hebt je jas aan, capuchon omhoog en handen in de zakken. Zie je een andere local, geef dan een kort knikje in het voorbij lopen en maak een rillend brrr gebaar met je schouders van koud, hè?

Mompel: “Ay, que frío!” terwijl je zwetend de winkel uitrent, omdat het binnen 25 graden is door alle verwarming die aan staat. Sjaal, muts, handschoenen, trek alles uit de kast. Overdrijf het niet door met schaatsen te gaan lopen, want dat kennen ze hier niet. Dan val je dus weer door de mand.

Tip drie: Leer kletsen zonder clou. Mensen praten hier om het praten. Als je nog geen Spaans spreekt en je hoort al die gesprekken denk je: “Dit wordt een feest! Ik ga snel Spaans leren, wat zal ik veel nieuwe dingen leren van deze conversaties! Teleurstelling, het gesprek heeft meestal helemaal geen inhoud.
Het is praten om het praten. Een soort bonding, maar dan op een saaie manier.

Een Nederlander zegt: “Ik ging naar de markt en heb lekkere verse vis gehaald.” De Spanjaard en vooral in Andalusië maakt dit een avondvullend programma. Bij elke zin wordt een zijstraatje genomen en weer terug. Het is werkelijk ongelooflijk en eigenlijk ook heel knap. De functie ervan heb ik nog niet helemaal begrepen want ik ben erg van come to the point, maar langdradige klets moet je dus gaan leren.

Gelukkig slikken ze met hun dialect nog 2/3 van de woorden in, anders zou het helemaal lang duren. Ik moet er heel erg aan wennen en zit op het puntje van mijn stoel te wachten op de clou en die komt dus nooit.

Als je geen Spaans spreekt dan is er maar één woord wat je hoeft te leren en dat is: ‘pues’. Het betekent een soort; nou ja-dus-in elk geval. Het is een beetje een conversatie opener of rekker. Kijk vragend en zeg ‘pues’, spreek het wat rekkend uit, laat dan een stilte vallen en haal je schouders op. Daarna kun je 3 kwartier stil zijn want de ander gaat weer praten. Uiteraard zonder clou.

Tip vier: Leer autorijden zonder regels. Autorijden in Andalusië. Je was nog beneveld van de rode wijn, maar slik ook een xanax. Een belangrijke snelweg is hier de AP7, hij begint in Barcelona en eindigt in Gibraltar. De ingenieur moest een beetje bezuinigen dus heeft alle invoegstroken weggelaten.

Je moet als je erop wilt, van stilstaan naar honderd. Heb je dit overleefd, wees dan geen brave Nederlandse Gerrit de huisvader die áls hij al inhaalt gelijk weer naar rechts gaat. Nee, je mag gerust links blijven hangen, zo geef je mensen kans om in te voegen.

De AP7 heeft ook rotondes waar je dan met twee of meer auto’s naast elkaar rijdt. Om van geheel links ineens toch de rotonde te verlaten is ook heel normaal. Niet gaan toeteren dus, maar gewoon doorlaten en een knikje geven.

In Nederland bestaat de opleiding huisarts uit: Even aankijken, paracetamolletje. In Spanje is het theorie-examen voor autorijden: Kijk maar wat je doet. Dus gebruik je richtingaanwijzer alleen nog om je zakje churros aan te hangen en de achteruitkijkspiegel voor je make-up.

Tip vijf: Slapen is een sport! Wil je het Spaanse ritme bijhouden, leer dan siësta houden. De siësta is echt. Vooral in de kleinere dorpjes gaan ook alle winkels dicht tussen 14.00 en 17.00. Dit is echt wennen als je gewend bent om om om zes uur je prakkie te eten en om tien uur naar bed.

Het leven bruist hier en om half twaalf zijn de pleintjes nog vol. Vaak zelfs spelende kinderen. Zondag is in de dorpen ook echt zondag, alles is gesloten. Er is heus genoeg te vinden dat open is, maar echt lokale winkels zijn dicht op zondag.

Wat ik heerlijk vind, is op zondag door de mooie straatjes van Estepona lopen. Je hoort dan overal de televisie hard aan, je ruikt de geuren van homecooked meals en een serene rust heerst in de stad. Uiteraard loop ik in mijn dikke jas over een zomerjurkje om niet door de mand te vallen. 🙂

Darling, als je denkt dat je na een paar woorden Spaans, een donsjas en een goede siësta klaar bent om de ultieme local te worden… guess again. Andalusië draait om een vibe: een mix van zen, chaos, en een flinke scheut zelfspot. Maar, als je deze tips volgt, zul je niet alleen local lijken, maar ook de ster van de show worden (zoals ik, uiteraard).

Want wat is er nu beter dan in een zonnig paradijs te wonen, terwijl je iedereen in de rij bij de Chinese bazar laat denken: “Wie is die mysterieuze dame met beschuit kruimels op die dikke jas en dat glas rode wijn in de hand?”

Maar even serieus, je leest me snel weer, want ik heb heel veel leuke informatie verzameld én ben gestart met een nieuwe business.

Tot de volgende blog, lieverds. En onthoud: als iemand in de buurt roddelt, glimlach dan vriendelijk en zeg nonchalant: “Pues…” 💃✨

PS: Heb jij een onderwerp waar je graag meer over wilt weten?
Best kans dat ik al heb uitgevonden hoe het niét moet zodat jij daar je voordeel mee kan doen.
Let me know 😉 Ik heb trouwens geen social media behalve LinkedIn dus als je deze blog op de jouwe wilt delen zou ik dat echt heel tof vinden!
Liefs Lida X
lida@lidaslittlelifehacks.nl

Niets meer missen? Meld je dan aan voor de nieuwsbrief. Ik heb al één lezer, op naar de twee! Het is 25 eu per maand en gelijk een abonnement. Grapje natuurlijk! Toch graag even je creditcard gegevens invullen. Vergeet de cvc code niet.